22: Greenwheels: het ongebruikte vangnet

(tijdens het "low car diet" proberen 1000 Nederlanders tussen 10 september en 10 oktober 2014 zo min mogelijk autokilometers te maken. Op dit weblog een persoonlijk verslag van die wedstrijd)

Alle bedrijven die deelnemen aan het Low Car Diet kunnen, als ze dat willen, gedurende de wedstrijdmaand de beschikking krijgen over een Greenwheels-auto. Een deel-auto die gebruikt kan worden op de momenten dat het openbaar vervoer even niet goed uitkomt. Ook bij TMG staat zo'n auto voor de deur. Maar sinds 10 september, het begin van het Low Car Diet, is de auto nog niet van zijn plek geweest.

Dat heeft - als ik mijn collega's goed beluister en op mijn eigen afwegingen af ga - met twee zaken te maken: gedoe en de wedstrijd.

Gedoe
Het lijken kleinigheden, maar ze vormen toch een barrière: om de Greenwheels te kunnen gebruiken, moet je je vooraf aanmelden, een gebruiksaanwijzing downloaden, per rit reserveren, bij thuiskomst weer voltanken (met gebruik van een apart pasje), enzovoort. Uit de instructie:

Dat zijn inderdaad voorwaarden die wat verder gaan dan het gebruik van de OV-fiets. Daar hoeft namelijk helemaal niets voor te worden geregeld: kwestie van fiets pakken en wegrijden. Zou voor de Greenwheels ook handig zijn.

Al dit soort kleinigheden zijn overkomelijk natuurlijk, maar dan moet de behoefte wel zo groot zijn dat je het gedoe voor lief neemt. Blijkbaar is dat voor mijn collega's en mij nog niet het geval geweest.

De wedstrijd
En dan komt er nog een aspect bij: de wedstrijd. Nu we toch de strijd zijn aangegaan om zo co2-neutraal als mogelijk te reizen, blijft zo'n auto toch gewoon een auto hè. Groene wielen of niet, we proberen er deze maand echt alles aan te doen om met echt groene middelen overal te komen waar we moeten zijn. En vooralsnog lukt dat zo goed dat de Greenwheels slechts een goed bedoeld maar ongebruikt vangnet lijken te bieden.

UPDATE: Via twitter laat GreenWheels weten dat het echt allemaal wel meevalt met het gedoe:

En Low Car Diet zelf voegt daar nog een tip aan toe:

21: Werk aan het Spoor

(tijdens het "low car diet" proberen 1000 Nederlanders tussen 10 september en 10 oktober 2014 zo min mogelijk autokilometers te maken. Op dit weblog een persoonlijk verslag van die wedstrijd)

Iedereen heeft het wel eens meegemaakt: de trein waar je verwacht in te kunnen stappen, blijkt er niet te zijn. Of komt later dan gewenst. Of vertrekt vanaf een ander spoor. Allemaal balen. Soms is er een onverwachte oorzaak (een ongeluk, een sein- of wisselstoring, gestolen koperdraden, een machinist die niet is komen opdagen), maar soms is de uitval ook gepland. 

In de stationshallen staan geregeld meldingen van geplande werkzaamheden. Als ik de borden mag geloven, is het vooral 's nachts en in de weekends spitsuur voor de werkers-aan-het-spoor. Maar niet alle activiteiten zijn in die uren te plannen. Voor de bouw of verbouwing van stations gaat dat natuurlijk niet werken.

Neem station Eindhoven. Wie hier wel eens in- of uitstapt, kan er simpelweg niet omheen: nieuwe sporen en perrons, een nieuwe onderdoorgang, de ambities zijn hoog in de poort naar de High Tech Campus. Stap voor stap vordert het project dat in de zomer van 2016 klaar moet zijn. 

Voor het weekend liepen hier nog treinen binnen 

Vandaag konden reizigers er weer even niet omheen. Waren de (zichtbare) werkzaamheden tot gisteren geconcentreerd rond spoor 2 en 3, sinds vanochtend is de aandacht verschoven naar spoor 4 en 5. Klein wonder dat dat allemaal zonder noemenswaardig gedoe voor passagiers kon plaatsvinden. Het enige merkbare, althans voor deze reiziger, is het verplaatsen van mijn trein (de intercity naar Alkmaar) van spoor 5 naar spoor 3.

 ((c) eindhovens dagblad)

Tijdens de verbouwing blijft de vervoerswinkel gewoon open dus. Dat lijkt me niet alleen een logistieke prestatie van formaat, ook een communicatieve. Want alleen wie doof én blind is, kan de berichten over deze tijdelijke wijzigingen zijn ontgaan. 

20: Hoofdconducteur en mysterie-ontrafelaar

(tijdens het "low car diet" proberen 1000 Nederlanders tussen 10 september en 10 oktober 2014 zo min mogelijk autokilometers te maken. Op dit weblog een persoonlijk verslag van die wedstrijd)

Het heeft een paar weken geduurd, maar gisteren was het dan zo ver. De NS heeft lucht van mijn bespiegelingen gekregen en begon zich er mee te bemoeien. Sterker nog, langs drie kanten werden de gisteren opgeworpen NS-mysteries ontrafeld. Dankzij NS Online, Hoofdconducteur NS en conducteur Groningen. Waarvoor dank.

Even terug naar gisteren. Ik vroeg mij af hoe het zat met een verboden wc, spoor 34 in Eindhoven, een onverklaarbaar sleutelgat, de neuspeuterruimte en een verbod om met gespreide armen stil te staan. Vandaag zijn bijna alle mysteries ontrafeld.

Zo laat laat hoofdconducteur Groningen weten dat het niet per se verboden is om met gespreide armen stil te staan, maar dat er achter dat bordje een lift verborgen zit en dat het niet de bedoeling is om daar als passagier in te kruipen. "Geen personen in de lift!"

Zijn collega vult aan dat die lift in onbruik is geraakt, omdat er immers ook geen cateringkarren meer zijn. De lift zit er nog wel en is dus formeel nog steeds verboden terrein. Na verbouwing van de treinen zal ook het icoontje verdwenen zijn, zo belooft de collega-hoofdconducteur.:

Het mysterieuze slot in een van de stoelen heeft daar alles mee te maken, zegt hij. 

Ter toelichting, een uitlegvideo: duidelijk te zien hoe de railtender, terwijl hij niet achter zijn karretje vandaan hoefde te komen, de sleutel kon omdraaien, waarna de lift voor hem zou openen. En hop, hij kon dan zo zijn cateringkar de lift in schuiven. Als daar dan tenminste geen passagier in zou springen (VERBODEN!) 

Tot slot perron 34. Ook daar lijkt een verklaring voor.

Even clicken:

Pure Mythbusters, die NS. En toch blijven er nog een paar vragen over:

• waarom is de gehandicapten-wc verboden terrein?
• waar zijn de Eindhovense sporen 7 tot en met 33?
• is de al tijdenlang defecte klok voor station Sloterdijk echt kapot (zo ja, dan weet ik nog wel een klokkenmaker die het in een uurtje voor je fixt), of is dit een kunstobject?

19: De neuspeuterruimte is verboden voor gespreide armen

UPDATE: Onder aan deze blogpost uitgebreide reacties van Conducteur Groningen en Hoofdconducteur NS. 

(tijdens het "low car diet" proberen 1000 Nederlanders tussen 10 september en 10 oktober 2014 zo min mogelijk autokilometers te maken. Op dit weblog een persoonlijk verslag van die wedstrijd)

Wie elke dag met het openbaar vervoer reist, valt het waarschijnlijk niet eens meer op. Maar iemand die, zoals ik, nieuw is in OV-land, kan er niet omheen: de bussen, treinen en stations hangen vol met vreemde signalen. 

Wat bijvoorbeeld te denken van deze "verboden wc"? Waarom plaats je in hemelsnaam een wc in je trein als deze vervolgens niet toegankelijk is?

Ik heb hem natuurlijk - burgerlijk ongehoorzaam als ik ben - wel even getest. Het bleek een gehandicaptentoilet en werkte overigens prima.

Iets anders: in Eindhoven wordt aan het spoor gewerkt en om dat allemaal een beetje in goede banen te leiden, is er een extra spoor vóór spoor 1 komen te liggen. Dat je dat dan niet spoor 0 wilt noemen, dat snap ik wel. Maar waarom dan meteen spoor 34? Let wel: Eindhoven telt normaal gesproken zes perrons met evenzoveel spoor-nummers.

En voor de duidelijkheid: spoor 34 is echt niet in plaats van spoor 3 en 4 gekomen, want die twee sporen hebben nog steeds volop normale activiteit.

Terug in de trein. Ronduit geheimzinnig is het slot op een van de stoelen. Wat verstopt de NS hierachter? En waarom alleen achter deze stoel? Vragen...

Meteen naast de glazen deur van de eerste klasse staat een redelijke waslijst aan ge- en verboden. Sommige daarvan redelijk helder, zo begrijp ik ook wel dat je hier blijkbaar niet mag roken of met ouderwetse telefoons mag bellen. 

Maar wie heeft ooit bedacht dat er een speciale neuspeuterruimte zou moeten zijn? En heeft de tweede klasse die ook? 

Maar zo mogelijk nóg intrigerender vind ik het onderste plaatje:

Wie het weet mag het zeggen. Verboden met gespreide armen stil te staan?

Help!

NASCHRIFT: Op twitter laat hoofdconducteur Groningen weten dat achter dit bordje een lift verborgen zit en dat het niet de bedoeling is om daar als passagier in te kruipen. "Geen personen in de lift!"

Een collega van de hoofdconducteur liet daarna nog weten dat die lift in onbruik is geraakt, omdat er immers ook geen cateringkarren meer zijn. De lift zit er nog wel en is dus formeel nog steeds verboden terrein. Na verbouwing van de treinen zal ook het icoontje verdwenen zijn, zo belooft de collega-hoofdconducteur.

Weten we dat ook weer.

Tweede Naschrift:
Ah, conducteur Groningen weet ook waar het sleutelgat toe dient. 

Ter toelichting, een uitlegvideo: duidelijk te zien hoe de railtender, terwijl hij niet achter zijn karretje vandaan hoefde te komen, de sleutel kon omdraaien, waarna de lift voor hem zou openen. En hop, hij kon dan zo zijn cateringkar de lift in schuiven. Als daar dan tenminste geen passagier in zou springen (verboden!) 

Maar conducteur Groningen weet meer. Zelfs waarom spoor 34 geen spoor 0 is.

Even clicken:

18: De Low-Car-Collega's

(tijdens het "low car diet" proberen 1000 Nederlanders tussen 10 september en 10 oktober 2014 zo min mogelijk autokilometers te maken. Op dit weblog een persoonlijk verslag van die wedstrijd)

Het Low Car Diet is een teamwedstrijd. Honderd bedrijven met elk ongeveer tien medewerkers doen er aan mee. Tijd om in dit persoonlijke verslag een blik op de ervaringen van vijf van mijn low-car-collega's te werpen. Over uitvallende sprinters, schitterende ochtendmist, te snel sluitende treindeuren en opgetild worden door twee sterke medepassagiers.

Fleur
Fleur blijkt vooral te worstelen met de inschatting van de reistijden. "Ik ben bezig met een audit bij een bedrijfsonderdeel, waardoor ik tussentijds naar Alkmaar moet." Maar die vestiging ligt op een industrieterrein, nogal ver van het station. Fleur: "Da's niet echt handig met het ov, waardoor ik soms alsnog met de auto ga." Ze heeft ook goed nieuws als bijvangst: "Wat mij wel opvalt, is dat ik nu privé ook net wat vaker de fiets pak en de auto iets meer laat staan."

Jill
Voor collega Jill is het treinleven echt nieuw. "Ik ging dus echt nooit met de trein en het verbaast me hoe druk het wel niet is in de 2^e klas. Natuurlijk wel de berichten gelezen in de media maar nu zelf ervaren. Als haringen in een ton. De 1^ste klas is daarentegen echt leeg. Ik laat regelmatig een trein voorbij gaan omdat niet eens de eerste klas te bereiken is met de drukte."
Maar ook voor Jill zijn er niet alleen nadelen. "Voordeel is dat je even buiten bent geweest en van je omgeving hebt kunnen genieten ipv vanuit een parkeergarage in je auto naar het terrein van TMG, 50 meter buiten lopen en dan weer dezelfde weg terug. Van 100 meter of 2 minuten buiten naar 2 keer een wandeling van 10 minuten vind ik erg prettige bijkomstigheid."


Felicia
Voor Felicia is de balans nog positiever: "Wat voor mij het meeste impact maakt is dat het het kleine stukje waarvoor ik reis met de trein veel minder erg is dan ik dacht (Haarlem Spaarnwoude – Amsterdam Sloterdijk). Wel is het nadeel dat ik vaak toch niet kan zitten omdat het zo druk is..."
Maar er is meer. "Ik ben vrij snel van huis naar Amsterdam (sneller dan ik dacht). En het voordeel van de OV is dat ik veel meer beweeg (huis – stukje fietsen – trein – stukje lopen naar TMG en weer terug) en daardoor dus ook sneller mijn vakantie kilo’s kwijt raak :-). Ook waar ik voorheen alles met de auto deed (bezoekjes aan mijn ouderlijk dorp Hilversum, boodschappen, op bezoek bij schoonouders) nu ook sneller de fiets pak of OV."

Wieneke
Dat is ook de ervaring van Wieneke: "Voor woon- werkverkeer pak ik normaal gesproken toch al vaak de fiets, maar ik heb me voorgenomen de auto nu echt zo min mogelijk te gebruiken. Nu mijn ene fiets vorige week is gestolen en de andere gisteren op weg naar kantoor een klapband kreeg L, ga ik nu dus even met de metro naar kantoor. Straks ook naar een zakelijke afspraak in Amsterdam met het ov. Zonder low car diet zou ik dat niet eens overwogen hebben. En het verschil in reistijd valt erg mee. Vaak kost het wel iets meer tijd, met name als je moet overstappen van trein naar trein of op bus of metro. En je bent meer gebonden aan een tijdstip waarop je echt op een halte of perron moet staan. Maar als je de tijd hebt (of neemt) is het wel heel ontspannen reizen. Vooral 1^e klas reizen in de trein voelt als een luxe." 
Er blijft trouwens wel nog wat te wensen voor Wieneke: "Wat ik zeker ook nog wil proberen is de ov fiets. Ben heel benieuwd hoe makkelijk dat gaat en hoe dat precies werkt!"

Marianne
Voor Marianne gaat er een nieuwe wereld open. "Ook ik heb me moeten laten vertellen wat een trein is en hoe daar gebruik van te maken. Wat mij tot nu toe het meeste opvalt is het hoge aantal uitvallende sprinters in de spits. Na 1 week heb ik al geleerd dat je beter op een intercity kan wachten dan de vroegere sprinter met overstap. Want een file levert veel vertraging op, maar dit overtreft echt alles.

En o ja, redelijk essentieel: als de conducteur fluit kan je beter niet meer instappen, heeft mij een pijnlijke en beschamende aanvaring met de deur opgeleverd. Door 2 man opgetild worden om in zijn geheel toch nog in de trein te komen, doe ik liever geen tweede keer."Toch vindt Marianne het nu al jammer dat het low car diet na 10 oktober ophoudt: "Wat ik zeker ga missen is de fietstocht ’s morgens van een kwartier, vooral met de mist boven de sloten en een voorzichtig ontwakende zonnetje, genieten!"

17: Het OV-dieet werkt: 85% minder co2

(tijdens het "low car diet" proberen 1000 Nederlanders tussen 10 september en 10 oktober 2014 zo min mogelijk autokilometers te maken. Op dit weblog een persoonlijk verslag van die wedstrijd)

Wetenschappelijk onderzoek toont aan: een low car diet draagt bij aan vermindering van de CO2-uitstoot. Nou ja, wetenschappelijk... in mijn geval lijkt dat zo te zijn, als ik afga op de berekeningen van Low Car Diet zelf. We zitten aan het einde van week 2, maar helaas hebben we alleen de beschikking over de gegevens na week 1. In mijn geval ziet dat er zo uit:

85% minder uitstoot, daar doe je het allemaal voor. Net niet genoeg om, zoals ik al eerder vaststelde, alsnog de Kyoto-doelstellingen te gaan halen. Maar het is een beginnetje. 

Wat trouwens wel weer slim is van die low car diëtisten, is dat ze in hun grafiek ook wat vergelijkingen aanbrengen. Als bedrijf liggen we voor op de meeste van onze 99 concurrenten. En als persoon scoor ik ongeveer even goed als mijn collega's. Eens kijken of we dat in week 2 hebben weten vast te houden.

Dat zal trouwens niet makkelijk zijn: was ik in week 1 nog goed voor 1338 OV-kilometers, in week 2 - die vandaag officieel eindigt - waren dat er al 1955. Dat lijkt natuurlijk wel mooi, maar ook een treinkilometer zal een bepaalde CO2-waarde vertegenwoordigen, vermoed ik.

Veel meer dan die 1955 kan het trouwens niet meer worden, of ik moet de weekends in de strijd gaan gooien. Naahhh.

Naschrift: ik zie nu dat die extra OV-kilometers in week 2 inderdaad hebben geleid tot een iets minder gunstig rapport. Wel raar trouwens dat dat nog steeds goed is voor 85% minder CO2. 

16: Op de OV-fiets

(tijdens het "low car diet" proberen 1000 Nederlanders tussen 10 september en 10 oktober 2014 zo min mogelijk autokilometers te maken. Op dit weblog een persoonlijk verslag van die wedstrijd)

Voor mij is het nu al het hoogtepunt van het hele low car diet: de OV-fiets. Wat een uitvinding om de fiets onderdeel te maken van een OV-abonnement. Nou moet ik toegeven dat ik sowieso graag op een fiets zit, maar los daarvan: alles aan dit concept klopt. En, voor zover ik vandaag heb kunnen vaststellen, dat geldt ook voor de uitvoering.

De reis leidde mij vandaag naar Parnassia aan Zee, voor een dagje "vergaderen op de hei". En omdat ik hier in de buurt een paar jaar gewoond heb, wist ik dat er weliswaar een bus tot Bloemendaal aan Zee rijdt, maar dat je van daaruit toch nog een kilometertje of 2 moet wandelen. Valt altijd tegen.

(via strava)

En dus struinde ik om half negen op station Haarlem de fietsverhuurzaak binnen. In de bange hoop dat er misschien nog een fietsje beschikbaar zou zijn. "Kijkt u maar even achter in de zaak", adviseerde de bedrijfsleider. En of er nog een fiets was: een kleine honderd exemplaren stonden er klaar voor gebruik. Omdat ik zo snel geen verschil kon ontdekken (dat blijkt er ook niet te zijn, "one model serves all"), pakte ik de eerste de beste met een wat hoger ingesteld zadel.

Terug bij de kassa was de enige handeling het scannen van de fiets en mijn OV-kaart en weg was ik. Onderweg nog even langs mijn oude woning en de school waar mijn kinderen zaten en verder vooral genieten. 

Zometeen terugfietsen, eens kijken of ik nog een klein omweggetje door de duinen kan pakken...

AANVULLING: Google maakte er dit verhaal van. Inclusief ontmoeting met schotse hooglander op het fietspad in de Kennemer Duinen.

15: De Conducteur is een Machinist

(tijdens het "low car diet" proberen 1000 Nederlanders tussen 10 september en 10 oktober 2014 zo min mogelijk autokilometers te maken. Op dit weblog een persoonlijk verslag van die wedstrijd)

Dat woordje *conducteur* heb ik eigenlijk nooit goed begrepen. Als het, wat ik vermoed, een Frans leenwoord is, dan heeft het hier een totaal eigen betekenis gekregen. Want een Franse conducteur bestuurt zijn voertuig (meestal een auto), maar dat is toch wel het laatste dat zijn Nederlandse naamgenoot doet? Daar hebben wij immers machinisten voor (wat in het buitenland weer mensen zijn die aan om het even welke machine werken).

Het is toch al weer een jaar of 30 geleden dat ik nog geregeld in de trein zat - en mijn referentiekader rond het fenomeen conducteur stamt dus uit die tijd. Niet negatief bedoeld, maar in mijn herinnering waren dat vooral heel vriendelijke bromsnorren. Ze kwamen per treinreis een keer of 10 voorbij en kenden je na de derde ronde bij wijze van spreken al bijna bij naam. Ze keken je indringend aan en dat was reden genoeg om zelfs niet te overwegen om zwart te gaan reizen (dit was de tijd vóór de OV-studentenkaart, mind you)

Van dat beeld is tijdens mijn eerste 10 dagen low car diet heel weinig overgebleven. Oké, de meeste conducteurs zijn nog steeds man en driekwart van hen heeft nog steeds een behoorlijke buik. Maar rondlopen gebeurt nog maar heel weinig. Ik heb er nu ruim tweeduizend treinkilometers opzitten en in die tijd is mijn OV-kaart drie (3) keer gecontroleerd. Eén keer per 700 kilometer! 

Geen idee hoe representatief dit beeld is (ik zal aan het einde van de wedstrijdmaand de balans definitief opmaken), maar áls dit het normale patroon is, dan zou het nog wel eens de moeite waard kunnen blijken om in het vervolg nooit meer een kaartje te kopen. De boetes zullen nooit zo hoog zijn als de opgetelde ritprijzen. 

Dat lijkt me niet de bedoeling. De vraag is dus - nogmaals: áls mijn beeld klopt - hoe dit komt en wat die conducteurs dan wel doen. Dat ze buiten het aangeven van aankomst en vertrek direct op een eersteklas zetel neerploffen, lijkt in elk geval niet waar. Slechts één keer heb ik een conducteur een complete rit de krant zien zitten lezen (lekker muziekje op de oren zodat geen reiziger het in zijn hoofd haalt hem een vraag te stellen), dus dat kan het niet zijn.

Er lijkt slechts één logische verklaring mogelijk. Alle conducteurs zijn Franstalig en nemen dan ook direct na vertrek plaats in de cockpit - om de trein daadwerkelijk te besturen. Uhhh, te conduire.

UPDATE: een NS-kenner laat me zojuist weten dat de man op de foto een machinist is, herkenbaar aan de gele streep. Dat bewijst in elk geval nog meer dat conducteurs dus inderdaad doorgaans niet op een stoel gaan zitten. Maar bewijst het ook dat conducteurs daadwerkelijk achter de stuurknuppel staan? :-)

14: Niet vergeten om niet uit te checken!

Station Eindhoven, 12 uur. De bus uit Valkenswaard is zoals altijd prima op tijd, ik check in voor de trein naar Den Haag. Dan klinkt de omroeper: "Door een wisselstoring bij Boxtel rijden er voorlopig geen treinen naar Den Haag. Onbekend is hoe lang de situatie nog gaat duren. Wij houden u op de hoogte." 

Het duurde een dikke week, maar het-bericht-die-je-vreesde-dat-zou-komen, is dan toch daar. Wat nu? Eerst maar eens uitchecken. De reisplanner erbij pakken, hm, "geen advies gevonden", dat helpt ook niet echt.

Eens kijken of er bussen richting Tilburg gaan. Kan ik van daaruit vast wel weer een trein naar Den Haag pakken. Op de borden staan ruim 20 bussen, mooi chronologisch gerangschikt, maar geen enkele daarvan rijdt richting Tilburg. Wel naar Den Bosch, over 5 minuten al, misschien is dat dan wat. 

Eerst nog maar even vlug naar het station, zou er al beweging zijn? Nee, de storing houdt aan, maar de borden in het station spreken elkaar wel tegen: de melding dat er "geen treinverkeer tot 12:10" zijn valt volgens mij in elk geval niet te rijmen met de mededeling dat de trein van 12:32 uitvalt. Hey, maar er gaat wel een trein naar Schiphol. Raar, want die moet toch ook over Boxtel?

De bus naar Den Bosch is inmiddels vertrokken, dus ik begeef me - met honderden soortgenoten - snel naar spoor 4, waar de trein naar Schiphol moet binnenrollen. Zou deze dan over een andere wissel gaan dan de treinen naar Den Haag, Nijmegen en Alkmaar (die ook zijn afgeblazen)? Vast. De omroepberichten helpen intussen ook niet echt. "Wij houden u op de hoogte." Van niks ja.

Op de borden bij spoor 5 en 6 verschijnen de normale aankondigingen van de treinen naar Alkmaar en Den Haag maar terwijl ik de trap afloop laat de omroeper weten dat deze echt niet rijden. Verwarring. Safety first, ik ren nog maar een keer naar spoor 4, waar het inmiddels behoorlijk vol staat.

De trein naar Schiphol rolt binnen en de meute verovert een staanplaats. De deuren sluiten en de trein zet zich zowaar in beweging. Shit, had ik nu ingecheckt...?

De reisplanner laat inmiddels weten dat ik de juiste keuze heb gemaakt: alle treinen tot 14 uur krijgen de vermelding "storing". Gek eigenlijk dat je daar ook blij van kunt worden. 

In de trein check ik de aansluitopties. Als alles nu goed gaat kan ik in Utrecht direct een aansluitende trein naar Den Haag halen. In dat geval ben ik maar een half uurtje te laat op de plek van bestemming. 

Het gaat goed. Misschien kan ik in Utrecht zelfs nog snel even inchecken... yes! En dju... "u bent uitgecheckt". Ik had dus toch al ingecheckt. Gelukkig heeft de conducteur op de trein naar Den Haag alle begrip: "Maar nu moet u in Den Haag alleen niet vergeten om NIET uit te checken hoor meneer." 

Check.

13: de eerste week: 1338 OV-kilometers

(tijdens het "low car diet" proberen 1000 Nederlanders tussen 10 september en 10 oktober 2014 zo min mogelijk autokilometers te maken. Op dit weblog een persoonlijk verslag van die wedstrijd)

Vandaag moesten we - na een volle week OV-koersen - onze eerste resultaten bij de Low Car Diet-organisatie inleveren. Was er iets terecht gekomen van alle goede voornemens, of waren we toch stiekem ergens een keer op vier wielen naar toe geslopen? Alles volledig anoniem natuurlijk (privacy is blijkbaar een onaantastbaar goed, zelfs als het vele malen makkelijker is om gewoon een uitdraai van mijn chipkaart te laten maken), dus of alle duizend deelnemers al hun kilometers helemaal eerlijk hebben gemeld, weten we natuurlijk nooit.

Van mijn kant kan ik u verzekeren: mijn auto is de afgelopen zeven dagen slechts één keer in beweging geweest. Ik zag even geen andere mogelijkheid om mijn schoonouders van mijn eigen dorp naar dat van hun te brengen. Zelf hebben ze geen vervoer en bussen rijden er niet over de 15 kilometer tussen mij en hen. En om nou uit principe die taxiklus aan een gezinslid te laten... dat ging me ook wat ver.

Maar los van dit ene ritje is mijn CO2-producent op de handrem gebleven. Daarvoor in de plaats kwamen 42 fietskilometers, 96 buskilometers en 1200 treinkilometers. Oh ja, en één dag werkte ik thuis, dus dat was op zich al grote winst voor mens & milieu. 

Ik moet eerlijk toegeven, tot nu toe bevalt dit eersteklas-OV-dieet me uitstekend. Nog geen minuut vertraging gehad, zelfs in de bus waren er bijna altijd zitplaatsen en de service eromheen is overal meer dan behoorlijk. Dit milieu-offer voelt tot nog toe niet echt als een zware last. 

1338 OV-kilometers. Als ik zo door ga, haalt ons land alsnog de Kyoto-afspraken.

12. Spitsuur is (soms) niet wat het is

(tijdens het "low car diet" proberen 1000 Nederlanders tussen 10 september en 10 oktober 2014 zo min mogelijk autokilometers te maken. Op dit weblog een persoonlijk verslag van die wedstrijd)

Spitsuur in de trein is beweeglijk. Van dag tot dag, van uur tot uur, fluctueert het. En het loopt niet per se parallel aan de autospits. En niet alle drukte is wat-ie lijkt. 

Zo kan het 's morgens om 7 uur een behoorlijk gedrang zijn bij de deuren van de intercity die vertrekt uit Eindhoven...

...terwijl het dan in de trein zelf volkomen rustig is. 

Al geef ik daarbij direct toe dat de door Low Car Diet geleverde eersteklas abonnementen waarschijnlijk een enigszins vertekend beeld van de werkelijkheid geven. Aan de andere kant, wie de trein als een verlengd kantoor wil zien (naast een manier om van A naar B te komen), zal zelf of namens zijn baas heel bewust ook de financiële afweging moeten maken: wat is die extra werktijd mij waard? Anders gezegd: de rust van de eerste klasse heeft een prijskaartje, maar (werk)tijd kost nu eenmaal geld. 

Dan de proef op de som. Een ochtendrit Eindhoven - Sloterdijk en een avondrit Sloterdijk - Eindhoven. Met headcount.

07:10, Eindhoven - Den Bosch: 3 mensen

07:40, Den Bosch - Utrecht CS: 8 mensen

 08:10, Utrecht CS - Amstel: 11 mensen

 08:20, Amstel - Amsterdam CS: 6 mensen

 08:30, Amsterdam CS - Sloterdijk: 3 mensen

De weg terug geeft een soortgelijk beeld:

16:40, Sloterdijk - Amsterdam CS: 0 mensen

16:55, Amstel - Utrecht CS: 4 mensen

17:20, Utrecht CS - Den Bosch: 14 mensen

17:40, Den Bosch - Eindhoven: 8 mensen

Oh ja, de bus naar huis was wel behoorlijk vol.