dinsdag 7 oktober 2014

27: Het moment van de waarheid

(tijdens het "low car diet" proberen 1000 Nederlanders tussen 10 september en 10 oktober 2014 zo min mogelijk autokilometers te maken. Op dit weblog een persoonlijk verslag van die wedstrijd)

We zitten in de laatste week "low car diet". Tijd dus om de balans op te maken. En als ik dat nog niet zelf zou willen doen, dan dwingt mijn omgeving me er wel toe. De hoeveelheid vragen en opmerkingen die ik de afgelopen weken heb gekregen over deze monsteropdracht, zijn niet meer op een hand te tellen. Samengevat: "je zult wel blij zijn dat het binnenkort is afgelopen met die ellende..."

Nou, nee, eigenlijk niet. Heel eerlijk: wat begon (zie de eerste 10 afleveringen van dit weblog) met de nodige scepsis is halfweg omgeslagen in reisplezier en - nog wat wezenlijker - een overtuiging dat het eigenlijk zonde is dat het nu ophoudt. Het OV-leventje bevalt me wel: de reisrust, de gewonnen werktijd en de constatering dat het openbaar vervoer je letterlijk in alle uithoeken van het land brengt (wat dat betreft: leve de OV-fiets!) winnen het uiteindelijk van de schijnvrijheid van de auto.

Natuurlijk zullen er zonder auto problemen zijn. Hoe ga ik die kast of dat bankstel vervoeren, hoe gaan we met al onze spullen lekker op vakantie in een uithoek van Frankrijk, hoe... ja, er zijn nog wel wat situaties te bedenken waarbij het heel erg handig is om een auto voor de deur te hebben staan. Maar met een beetje flexibel denken zijn er vast ook weer allemaal oplossingen voor te verzinnen.

En als je daar dan ook nog de voordelen voor moeder aarde bij optelt (hoe klein die bijdrage van één persoon in dat verband ook is, iedere verloren autokilometer is er weer een), dan voelt het wel vreemd om volgende week weer achter het stuur van mijn Renault Megane te kruipen.



Toch ligt een verlenging van het low car diet niet voor de hand, liet ik Maria Kolossa vanmiddag weten, toen ze me interviewde over mijn reiservaringen. Meest belangrijk: een treinabonnement past simpelweg niet binnen ons huishoudbudget.

Maar is mijn werkgever is er dan niet om het woon-werkverkeer te vergoeden? Ja en nee. Want mijn bedrijf heeft voor mij al een leaseauto geregeld en is, begrijpelijk, niet van plan daarnaast ook nog eens een treinkaart te vergoeden. En dat leasecontract, tja, dat loopt nog twee jaar. En regels zijn regels, lastig.

Er staan, kortom, tussen droom en daad nog wat regels in de weg. En praktische bezwaren.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten